Internetbureau Rotterdam 
Dit bericht is geplaatst op donderdag 20 december 2007 om 12:00 in categorieën Vallende sterren. Je kunt de reacties volgen via een RSS 2.0 feed. Je kunt een reactie plaatsen, of een trackback van je eigen site plaatsen.
Wiskundemeisjes
Ionica & Jeanine
Vallende sterren (3)
In Vallende sterren, door Ionica
In deze koude decembermaand wederom een aflevering van vallende sterren, de rubriek over wiskundigen die op een opmerkelijke manier om het leven kwamen. De ster van deze aflevering is François Édouard Anatole Lucas.
Lucas werd in 1842 geboren in het Franse Amiens. Hij werkte na zijn studie in het Observatoire de Paris. Tijdens de Frans-Duitse oorlog van 1870 tot 1871 diende hij in het leger als officier. Na de oorlog werd hij professor in Parijs, eerst aan het Lycée Saint Louis en later aan het Lycée Charlemagne.
Lucas is vooral bekend van zijn werk in de getaltheorie. Hij is bijvoorbeeld de naamgever van de Lucasreeks:
2,1,3,4,7,11,18,29,47,76,123...
De reeks wordt op dezelfde manier gemaakt als de reeks van Fibonacci (tel steeds de vorige twee getallen bij elkaar op), alleen wordt er nu begonnen met 2 en 1 in plaats van 1 en 1. Deze reeks heeft allerlei mooie eigenschappen en verbanden met de reeks van Fibonacci.
Lucas ontdekte ook priemtesten en bewees in 1876 dat 2127 - 1 een priemgetal is. Dit is nog steeds het grootste priemgetal dat zonder hulp van computers is gevonden!
Lucas was ook zeer actief in de recreatieve wiskunde. Voor de rijke liefhebber zijn de vier banden van Lucas' Recreations Mathematiques uit 1882 te koop via Amazon (voor het luttele bedrag van 776,24 dollar). De paperback van L'arithmétique amusante is voor 15,99 dollar misschien een beter idee.
Wie speelde er als kind niet met de Torens van Hanoi?
Het doel van deze puzzel? Je moet de toren verplaatsen naar de rechtste stok, maar je mag nooit een grotere schijf op een kleinere leggen. Deze puzzel werd in 1883 gepubliceerd onder het pseudoniem Professor N. Claus (De Siam), een anagram van...Lucas (d'Amiens)!
Helaas heeft deze rubriek natuurlijk weer een somber einde. Lucas woonde in 1891 een banket bij toen er een bord op de grond viel. Een scherf spatte omhoog en sneed in zijn wang. Lucas stierf enkele dagen later aan een huidinfectie (erysipelas voor de lezers die plaatjes willen zoeken).
donderdag 20 december 2007 om 14:56
"Wie speelde er als kind niet met de Torens van Hanoi?"
Ik niet!
donderdag 20 december 2007 om 18:03
Torens van Hanoi is vooral interessant om recursief
programmeren (een functie
die zichzelf aanroept) te illustreren, het is dan ook vaak
een programmeer opdracht.
donderdag 20 december 2007 om 19:30
Leuk die Lucasreeks! Erysipelas is minder leuk. Wordt ook wel wondroos genoemd.
donderdag 20 december 2007 om 23:05
Torens van Hanoi is ook interessant als probleem waarbij het principe van volledige inductie toegepast kan worden. Denk aan de vraag: Wat is het minimale aantal zetten om een toren van n schijven te verplaatsen naar een andere paal.
Dat het met 2n - 1 zetten kan is eenvoudig met inductie te bewijzen. (Minimaliteit vergt nog wat extra aandacht.)
Generaliseer zelf naar meer dan drie palen.
donderdag 20 december 2007 om 23:06
In mijn vorige bericht zijn de HTML tags voor superscript niet weergegeven (of weggefilterd). Het minimale aantal zetten is uiteraard 2^n - 1.
maandag 24 december 2007 om 03:07
Ook de Vries van "Korteweg-de Vries" komt in aanmerking voor opname in de galerij van op sneue wijze overleden wiskundigen. Zijn hele leven verliep trouwens een beetje sneu.
vrijdag 18 januari 2008 om 20:26
Die torens heb ik als kind nooit mee gespeeld. Ik leerde ze eigenlijk pas kennen toen ik backupprocedures moest gaan schrijven.
maandag 16 september 2013 om 00:09
De torens van hanoi is simpel een kind kan de was doen en ik ben nog niet vreemd dood gegaan maar de tijd zal dat leren .
Vallende sterren? bestaan niet