Wiskundemeisjes

Nobelprijs voor wiskundige

Tja, er is natuurlijk geen Nobelprijs voor de wiskunde, maar heel wat wiskundigen hebben toch zo'n prijs in de wacht gesleept. Meestal doen ze iets met natuurkunde of economie (speltheorie is altijd goed) en Bertrand Russel kreeg er één voor de literatuur. Laatst ondekte ik dat Nobellaureaat John Coetzee ook al wiskunde heeft gestudeerd.

Ik las zijn Youth: Scenes from Provincial Life II en ergerde me vreselijk aan de hoofdpersoon, de lamlendige wiskundestudent John. Pas na het lezen ontdekte ik dat het boek autobiografisch was. En toen was ik toch gefascineerd, want zoals Martijn elders opmerkte: "Ook mooi om steeds, als Coetzee weer faalt op literair, romantisch of sociaal vlak, te bedenken: ja, maar later won hij wel de Nobelprijs."

Hierbij twee stukken uit Youth die over wiskunde gaan.

He is falling behind in his studies and he does not see how he will ever catch up. In his first two years at the university he had been one of the stars in his class. He found everything easy, was always a step ahead of the lecturer. But of late a fog seems to have descended on his mind. The mathematics they are studying had become more modern and abstract, and he has begun to flounder. Line by line he can still follow the exposition on the blackboard, but more often than not the larger argument eludes him. He has fits of panic in his class which he does his best to hide.

What draws him to mathematics, besides the arcane symbols it uses, is purity. If there were a department of Pure Thought at the university he would probably enrol in pure thought too; but pure mathematics appears to be the closest approach the academy afford to the realm of the forms.

7 reacties op “Nobelprijs voor wiskundige”

1. Wim:
   vrijdag 2 mei 2008 om 14:00

   Is er ook een lijstje van wiskundigen die de Nobelprijs geweigerd hebben?

2. Harm:
   zaterdag 3 mei 2008 om 21:08

   De Nobelprijs

   De Nobelprijs is overgewaardeerd, ik ben er niet tegen, maar er wordt teveel waarde aan gehecht,
   een Nobelprijs doet niets af aan de prestaties van de mensen die hem gekregen hebben, maar voegt
   er ook niets aan toe. Als kind wist ik niet dat Nobel een eigennaam was, alsof die mensen iets
   nobels hadden gedaan. Maar het ging om iemand die met de uitvinding van dynamiet rijk was geworden.
   Ik walg van de sfeer van heiligheid die er om de Nobelprijs heen hangt, hij is ook ondemocratisch.
   Dat een stel Zweedse technocraten beslist wie of wat er goed is in de wereld, dat moeten ze zelf
   weten, maar dat de hele wereld daar dan in mee gaat, gewoonweg belachelijk. Nobelprijs winnaars
   begeven zich ook altijd op gebieden buiten hun vakgebied, Nobelprijs voor de Natuurkunde? Prima,
   een of andere theorie, daar hebben we iets aan, maar dan te denken dat zo iemand dan iets zinnigs
   over politiek kan zeggen en dat er dan naar geluisterd wordt, ook belachelijk. Dan de Nobelprijs
   voor de vrede, die hebben ze ooit aan Yasser Arafat gegeven, die man was geen vredesstichter, hij
   vocht voor zijn volk, daarom zou je heb kunnen prijzen, maar het was een keiharde vechtjas, dan kan
   ik nog wel een paar mensen kunnen bedenken. De toekenning van de Nobelprijs voor de vrede is duidelijk
   politiek gemotiveerd, met de toekenning doet het Zweedse Nobelcomite een politieke uitspraak, en
   oefent daarmee macht uit, een ondemocratische macht, zulke machten moet je wantrouwen. En wie denkt
   het Nobelcomite wel wie ze zijn? In dit verband is het aardig de reden te zien die Perelman gaf
   voor het weigeren van een prestigieuze prijs (hij weigerde de Fields medal ook, nota bene een prijs
   door en voor Wiskundigen). Hij zei: ze zijn niet in staat mijn werk te be-oordelen, zowel niet
   negatief als positief, en hij weigerde. Het bewijs zelf was genoeg, daar had hij geen prijs voor
   nodig, en dat geldt ook voor al de mensen die iets bijzonders gepresteerd hebben op de gebieden
   waar het Nobelcomite iets over meent te moeten oordelen, hun prestatie is genoeg, ook zonder Zweden.

   Dus Ionica, als jij op basis van een boek, onbevooroordeeld, tot de conclusie komt dat John Coetzee
   een lamlendige wiskundestudent was, dan zou ik maar bij dat oordeel blijven, want waarschijnlijk
   was ie dat dan. Volg je eigen weg. Het is wel zo dat autobiografen nagegeven moet worden dat ze
   het zelf hebben opgebiecht, maar dat veranderd niets aan de feiten, ook niet als ze die zelf hebben
   opgeschreven. Die opmerking van Martijn vind ik gewoon slijmerig, alsof die Nobelprijs alles goedmaakt,
   hij kreeg de prijs voor zijn literatuur, niet voor het falen op sociaal en romantisch gebied,
   de Nobelprijs voor de literatuur, zoals je kunt nalezen, is trouwens ook een goede illustatie van
   de willekeur van het Nobelcomite.

   groetjes, Harm

3. Tim:
   zondag 4 mei 2008 om 20:18

   Er is hier maar een ding op te zeggen: De mensheid is gek.

4. Ionica:
   zondag 4 mei 2008 om 20:32

   Beste Harm, natuurlijk wordt Coetzee niet alles vergeven doordat hij de Nobelprijs won.

   Wat ik probeerde duidelijk te maken, is dat ik me een boek lang ergerde aan de hoofdpersoon. Hij heeft allerlei grote plannen, maar maakt helemaal niets van zijn leven. Ik vroeg me af waarom iemand een boek over zo iemand zou schrijven. Als ik (zonder te weten dat het Coetzee zelf was) had moeten voorspellen wat er daarna met die jongen gebeurt, dan had ik gegokt op een saaie kantoorbaan, een ongelukkig huwelijk en jarenlang gezeur over de boeken die hij zou kúnnen schrijven.

   Het verbaasde mij dat deze lamlendige jongen zichzelf op de een of andere manier bij elkaar heeft geraapt en een hele reeks romans heeft geschreven. En dat die boeken blijkbaar zo goed zijn dat hij de Nobelprijs heeft gekregen. Een Nobelprijs is toch op zijn minst de erkenning dat je niet onopgemerkt bent gebleven.

5. Harm:
   maandag 5 mei 2008 om 11:48

   mee eens...

6. Johan B.:
   maandag 5 mei 2008 om 16:12

   Kijk, als die Coetzee ballen had gehad, had hij die Nobelprijs geweigerd. Uit het aannemen van zo'n prijs blijkt dan toch weer z'n lamlendigheid. ;)

7. Tom Koornwinder:
   woensdag 7 mei 2008 om 11:56

   Harm schreef:
   "De toekenning van de Nobelprijs voor de vrede is duidelijk
   politiek gemotiveerd, met de toekenning doet het Zweedse Nobelcomite een politieke uitspraak".
   Het is echter zo dat, overeenkomstig het testament van Nobel, de Nobelprijs voor de vrede wordt toegekend door het Storting (het Noorse parlement), in feite door een commissie van 5 personen gekozen door het Storting, zie
   http://nobelprize.org/nobel_prizes/peace/articles/lundestad-review/
   en http://nobelprize.org/prize_awarders/
   Wat bijv. de natuurkundeprijs betreft laat de Koninklijke Zweedse Academie van Wetenschappen zich adviseren door een uitgebreid internationaal netwerk van experts.

Plaats een reactie