Wiskundemeisjes

Recensie Monkey Labs

Sergio van Pul schreef voor ons een recensie van het educatieve computerspel Monkey Labs.

De eerste indruk van het spel is goed. De installatie gaat zonder moeite en wanneer je het spel start word je verwelkomd met een kleurrijk titelscherm. Hier kun je kiezen of je wilt spelen als jongen of als meisje. Heb je je keuze gemaakt dan start het spel met een kort stripverhaal om het verhaal te introduceren.

Spelstructuur
Twee jongeren stuiten bij een uitje in het bos op een geheimzinnige ingang naar een ondergronds laboratorium. In dit lab vinden ze al snel een aapje dat met een helm verbonden is aan een vreemde machine. Deze machine geeft je speelse en uitdagende rekenopdrachten, waarbij je de competitie aangaat met het aapje, dat blijkbaar erg slim is. Alleen als je van het aapje kan winnen gaat de deur naar de volgende kamer open. En zo zijn er 67 kamers om je doorheen te rekenen. Iedere kamer bevat minstens één breinmachine die de deur bedient. Maar later vind je er soms meer die andere mechanieken in de kamer regelen. Na een reeks kamers wordt je geconfronteerd met de 'Brug des Doods', waar je alleen overheen komt als je een reeks meerkeuzevragen goed beantwoordt. Het overwinnen van de brug wordt beloond met een kort stripje dat het verhaal verder uitlegt.
En dan is er nog de mysterieuze vrouw in het groen die blijkbaar ook probeert het mysterie van het laboratorium te ontrafelen.

Schuifpuzzels
Niet alleen je rekenvaardigheden worden getest. Ook je ruimtelijk inzicht, logisch verstand en vermogen om vooruit te denken worden op de proef gesteld. Het duurt niet lang voor je in een kamer komt waar de weg wordt versperd door een bad met koelvloeistof. (Blijkbaar hadden de wetenschappers in dit lab niet de beste architecten in dienst, want de kamers worden vaak half gevuld met deze dampende baden die dodelijk zijn als je er per ongeluk in valt.) Maar een aantal houten kratten biedt hulp. Door deze op een slimme manier te verschuiven kun je een brug bouwen om bij de volgende breinmachine te komen.

In eerste instantie zijn deze schuifpuzzels erg simpel. Het is een spelmechaniek dat in veel 'adventures' voorkomt en ze halen nauwelijks het niveau van vergelijkbare puzzels in een bekende spellenreeks als 'Legend of Zelda'.
Later worden er echter meer objecten toegevoegd; Schuivende platforms, dodelijke lasers, spiegels, lopende banden en schakelaars. De puzzels worden steeds uitdagender en een paar keer heb ik even rustig een paar minuten de kamer moeten bekijken om te ontdekken wat er van me verwacht werd. Gelukkig kun je een overzicht krijgen door CTRL in te drukken. Jammer alleen dat de uiterste hoeken soms buiten beeld vallen.

Rekenspelletjes
Maar dan het belangrijkste; Hoe leuk en effectief zijn die rekenspelletjes? In totaal zijn er elf verschillende spelletjes die je moet spelen, waarvan sommige variaties op elkaar zijn. Zo zijn er drie ruimtelijk-inzicht-spelletjes, 'Crazy Crates’, waarbij je een figuur van kubussen moet vergelijken met verschillende aanzichten. In de makkelijkste versie moet je het juiste aanzicht kiezen uit drie opties, terwijl de computer een blokkenfiguur opbouwt. Later moet je ook zelf aan de slag om een figuur op te bouwen of juist af te breken aan de hand van een gegeven schema. Met name de opbouwpuzzel ging in mijn geval vaak mis, omdat ik na een tijdje het overzicht over mijn bouwsel kwijt was. Je kunt de constructie niet draaien, dus is het soms moeilijk te zien hoe hoog de stapels aan de achterkant precies zijn.

Andere spelletjes zijn meer rekenkundig. Zo zijn er verschillende vormen van 'Flash Cards', waarbij je een som compleet moet maken door het invullen van cijfers, wiskundetekens of het aangeven van prioriteit met haakjes.

Ook zijn er enkele richt-en-schiet spelletjes, waarbij je het juiste antwoord moet raken bij een opdracht. De variant die in dit geval iets te moeilijk was naar mijn mening de scrolling shooter 'Rocket Science'. Je moet gewoon in korte tijd te veel knoppen bedienen. Met spatie kun je raketjes uit de weg schieten, maar asteroïden moet je ontwijken. Daarvoor moet je een som oplossen die je schip naar links of rechts stuurt. Neem daarbij dat er 'turbo-boosts' op het pad liggen die je met dubbele snelheid vooruit laten vliegen en ik kwam vaak tijd tekort om mijn scherm in de gaten te houden en ook op mijn toetsenbord te kijken om de juiste cijfers te vinden. Ben je een meester in het blind typen met numeriek toetsenbord dan zul je aanzienlijk minder gehinderd zijn.

Het spelletje waarmee ik me het meest heb vermaakt is 'Radical Radials', een navigatiespel op basis van de invoer van graden. Het is een wat omslachtige manier van sturen in het tijdperk van de muis. Maar om hoeken in te leren schatten werkt het wel heel goed. Een voordeel van dit spel was dat je eerst een overzicht van het veld krijgt en dus kan plannen welk pad je wilt volgen. Vaak nam ik vooraf enkele minuten de tijd om te bedenken onder welke hoeken ik moest vliegen om de eindstreep te halen zonder tegen de barrières te vliegen.

Oefenen, oefenen, oefenen
Wanneer je moeite hebt met het winnen van een bepaald speltype dan kun je het verhaal ook even laten voor wat het is om het spelletje te spelen in een oefenmodus. Hier kun je kiezen uit alle spelletjes die je al een keer bent tegengekomen. (Vreemd genoeg is er na het uitspelen van het spel nog steeds één spelletje wat ik nooit heb gezien en dus niet heb vrijgespeeld.) Deze kun je onbeperkt oefenen tot je het principe door hebt. Je hoeft echter nooit lang vast te zitten op een rekenspelletje, want de breinmachines kiezen iedere keer opnieuw welk spel ze je zullen voorschotelen. Als je een spel verliest is er dus een redelijke kans dat je bij een volgende poging een ander spel te doen krijgt.

Didactische Meerwaarde
Naast de oefenmodus is er ook een feedback knop. Dit is waarschijnlijk wat docenten het meest zal interesseren. Druk tijdens het spel op deze knop en er wordt een XML-bestand aangemaakt met statistische gegevens over de rekenvaardigheid van de speler. Mits de evaluatie correct is (Ik ben geen wiskundedocent, dus vindt het moeilijk dat te beoordelen) kan dit een goed inzicht geven in de sterke en zwakke punten van een leerling. In mijn geval kreeg ik wel precies wat ik verwacht had; Een goed resultaat op ruimtelijk inzicht, maar een dramatisch resultaat voor snelrekenen.
Individuele begeleiding kan hier op aangepast worden of de leerling kan uitgedaagd worden een speltype meer te oefenen.

Bugs (helaas)
Het spel heeft helaas last van wat technische bugs, waardoor het op een onverwacht moment ineens kan bevriezen. Ook kon ik in het levelmenu een keer zo'n tien levels overslaan. Ik heb het spel één keer volledig uitgespeeld en moest vier of vijf keer het spel opnieuw opstarten omdat het was vastgelopen. Gelukkig wordt het spel automatisch opgeslagen na het voltooien van elke kamer, dus de schade is nooit heel erg groot.

Helaas vertoont ook de feedback een bug. Terwijl ik midden in het spel zat vroeg ik om feedback en kreeg ik keurig een overzicht te zien van mijn successen en mislukkingen, omgezet in wiskundige vaardigheden en percentages. Toen ik aan het eind van het spel echter nogmaals om feedback vroeg werd er een blanco XML gegenereerd.

Eindoordeel
Over het algemeen is Monkey Labs een leuk, kleurrijk spel met een redelijk hoge productiewaarde voor een educatieve game. De schuifpuzzels zijn in het begin vooral een hinderlijk obstakel, omdat ze te makkelijk zijn, maar naarmate het spel vordert wordt de uitdaging aanzienlijk groter. Het ontbreken van een sprint-optie om sneller door de kamers te kunnen bewegen is echter wel een gemis. Het spel duurt hierdoor langer dan nodig is. En afgezien van de baden met koelvloeistof is door de kamers wandelen geen uitdagende bezigheid.

De rekenspelletjes zijn goed uitgewerkt en leuk vormgegeven. Volgens mij helpen ze ook echt om de wiskundige kennis en vaardigheden te verbeteren. De balans in moeilijkheid is echter wat wankel. Sommige vragen zijn wel heel erg eenvoudig; “Schiet op de positieve getallen.” Terwijl ik voor andere toch nog even wikipedia heb bezocht om terug te lezen hoe het principe ook alweer in elkaar zat; De mediaan berekenen om een oplossing te geven.
Sommige spellen bevatten iets te veel interface elementen om alles effectief in de gaten te houden. Vaak hield ik me totaal niet bezig met de vorderingen van mijn computertegenstander. Het is goed dat de succesmeters zo prominent in beeld staan. Andere spellen zijn wat gevoelig voor timing/tempo en de AI van je computertegenstander. Het bouwen van een blokkenstructuur in een 6x6x6 grid kost aardig wat tijd. Niet helemaal eerlijk als je tegenstander tegelijk aan een 4x4x4 blok werkt.

Hoewel de rekenspelletjes leuk zijn en goed werken blijft het zo dat ze enigszins 'aangeplakt' voelen in relatie tot het verhaal. Het navigeren door het laboratorium en het verslaan van de breinmachines zijn twee afzonderlijke activiteiten. Ik had het leuk gevonden als de rekenkundige puzzels meer verwerkt waren in de kamers. Het oplossen van het mysterie is wel een extra motivatie om de breinmachines de baas te worden. Maar ik zou de spelletjes afzonderlijk, bijvoorbeeld als korte webgames, ook zeker uitdagend genoeg vinden om er een paar uurtjes aan te spenderen.